To przestrzeń, w której zabiorę Cię w podróż do świata przywództwa inspirowanego argentyńskim tangiem i sztuką prowadzenia, która zaczyna się od słuchania.
Co dwa tygodnie podzielę się porcją refleksji, metafor, pytań i praktycznych wskazówek, które pomogą Ci budować spójne, autentyczne i transformujące relacje jako lider w organizacji, zespole, ale też z samym sobą.
Kliknij „subskrybuj” i dołącz do społeczności świadomych liderów, którzy uczą się prowadzić… nie siłą, ale obecnością.
Do zobaczenia w rytmie Tango Leadership!
Tango argentyńskie to coś znacznie więcej niż taniec.
To sztuka spotkania dwojga ludzi w rytmie muzyki, ale przede wszystkim w rytmie wzajemnej uwagi i zaufania. Nie wiem, czy wiesz ale w przeciwieństwie do tańców, które często opierają się na z góry ustalonych sekwencjach kroków, tango argentyńskie nie zna sztywnej choreografii. Prawdziwe tango argentyńskie jest improwizacją, żywym dialogiem, w którym każda chwila rodzi się na nowo.
Magia tanga polega na tym, że dwoje ludzi, którzy często nie znają się wcześniej, potrafią w ciągu kilku minut zbudować na tyle silną więź, że ich ruchy wyglądają jak wspólna, spójna opowieść. To możliwe dzięki kilku fundamentalnym zasadom: uważności, wzajemnemu wsłuchaniu się w siebie i jasności w prowadzeniu. Partnerka (zwana podążającą) reaguje na mikrosygnały lidera- subtelne przesunięcie ciężaru ciała, delikatny nacisk dłoni, minimalne napięcie ramion. Lider nie dyktuje, lecz zaprasza. Partnerka nie podąża ślepo, lecz współtworzy taniec. I właśnie dlatego tango jest sztuką relacji. Relacji pełnej wolności, a jednocześnie zakorzenionej w głębokim poczuciu bezpieczeństwa.
Rola lidera w tangu jest wyjątkowa.
To on inicjuje ruch, nadaje kierunek, buduje rytm. Ale jego prowadzenie nie może być sztywne. Lider musi być jednocześnie zdecydowany i elastyczny, pewny, a zarazem otwarty na odpowiedź partnerki. Jego największym zadaniem jest stworzenie przestrzeni, w której partnerka poczuje się bezpieczna i doceniona, gdzie będzie mogła wyrazić siebie i swój styl. Piękno tanga rodzi się nie z dominacji, lecz z harmonii, z płynnego dialogu, w którym obie strony są obecne i uważne.
I właśnie tu jest ten moment, gdzie zaczyna się analogia do przywództwa transformacyjnego. Lider w organizacji, podobnie jak lider w tangu, nie sprowadza swojej roli do wydawania poleceń i kontrolowania kroków innych. Jego zadaniem jest inspirować, wyznaczać kierunek i rytm działania, a jednocześnie wsłuchiwać się w reakcje zespołu. Tworzy ramy, które dają poczucie bezpieczeństwa, ale pozostawia przestrzeń do współtworzenia, innowacji i indywidualnego wkładu.
Tak jak w tangu partnerka nie jest biernym odbiorcą prowadzenia, tak i w organizacji pracownicy nie są wykonawcami odgórnych poleceń. Współtworzą, nadają organizacji życia, dodają energii i koloru. A prawdziwa sztuka lidera polega na tym, by tę energię wydobyć i scalić w jedną, spójną opowieść o sukcesie całej organizacji.
Dlatego tango argentyńskie to nie tylko taniec. To metafora budowania relacji, w których przywództwo nie jest władzą nad kimś, ale odpowiedzialnością za wspólną drogę.
